Leonid Teliga

Urodzony w 1917 r. Jego życiorysem można by obdzielić kilka osób: podczas II wojny światowej służył w PSZ w Wielkiej Brytanii (wpierw w piechocie, potem w lotnictwie), po wojnie korespondent zagraniczny PAP, członek komisji rozjemczych, żeglarz i wychowawca młodzieży żeglarskiej. Z zawodu rybak, szyper, żołnierz, lotnik, dziennikarz, pisarz, tłumacz, dyplomata.

Samotna podróż jachtem dookoła świata była spełnieniem jego młodzieńczych marzeń, ukształtowanych min. na książkach Slocuma i Gerbaulta. Realizację marzenia rozpoczął od kursu żeglarskiego w Jastarni. Jednocześnie pisał, tłumaczył i działał w Lidze Morskiej. Z początkiem lat pięćdziesiątych przeniósł się na morze. Podjął pracę na statkach rybackich gdyńskiej „Arki”.  Nadal pisał i w połowie dekady wrócił do dziennikarstwa. W 1957 r. wyjechał do Korei Północnej jako członek Międzynarodowej Komisji Rozjemczej; tam powróciły marzenia o Wielki Rejsie, a dewizy zarabiane (i skrupulatnie oszczędzane) podczas kolejnych zagranicznych wyjazdów pozwalały snuć coraz bardziej realne plany. Po powrocie z Laosu zgłosił się w 1965 r. do Leona Tumiłowicza, który zaprojektował dla niego jacht do samotnej żeglugi.

Kończąc swój rejs był już ciężko chory. W kwietniu 1969 r. przybył do Polski samolotem. Zmarł w 1970 r.